Toestand indicator kust: Ontwikkeling van een toestandsbeschrijver voor de Hollandse kust

Toestand indicator kust: Ontwikkeling van een toestandsbeschrijver voor de Hollandse kust

Booster, L.

d'Angremond, K. (mentor)
Van de Graaf, J. (mentor)
Huisman, P. (mentor)
Marchand, M. (mentor)

Civil Engineering and Geosciences

Hydraulic Engineering

2001-04-01

De Nederlandse kustlijn wordt sinds 1990 kunstmatig op haar plaats gehouden waardoor de druk op de kustzone sterk is toegenomen. De laatste jaren zijn diverse plannen ontwikkeld met betrekking tot de (her)inrichting van de kustzone. Bijvoorbeeld voor de uitbreiding van bebouwing in de kustzone, voor toeristische inrichting van zandvlakten bij havenhoofden en voor het maken van kerven in de zeereep. In dit afstudeerproject is de zogenaamde Toestand Indicator Kust (TIK) ontwikkeld waarmee dergelijke kustuitbreidingsplannen beoordeeld kunnen worden. Dit instrument heeft als doel enerzijds de effecten op het kustsysteem in kaart brengen en anderzijds het geven van een waardeoordeel. Het studiegebied wordt gevormd door een strook langs de Hollandse kust tussen de NAP 16 m dieptelijn en een fictieve grenslijn op 500 m landinwaarts van de duinvoet. De toestand van de kust heeft in deze studie betrekking op de morfologische en de ruimtelijke ontwikkeling van het kustgebied en wordt beschreven met behulp van zeven indicatoren. De basis van het nieuwe model Toestand Indicator Kust (TIK) is een gewogen waardering van de indicatoren. De toestand van de kust wordt uitgedrukt in een getal, de zogenaamde TIK-waarde, die een functie is van bovengenoemde 7 indicatoren. De TIK geeft op relatief eenvoudige wijze een overzicht van de toestand van de kust. Ook de effecten van een ingreep in het kustsysteem worden duidelijk in kaart gebracht. Bij de beslissing over ingrepen in het kustsysteem kan de TIK als hulpmiddel gebruikt worden. Er kunnen bijvoorbeeld eisen gesteld worden aan minimale waarderingen voor de indicatoren en aan minimale TIK-waarden. Een andere mogelijkheid is om eisen te stellen aan een minimale toename of maximale afname van de indicatoren en de TIK-waarde. Voorafgaand aan de ontwikkeling van de TIK is uitgebreid onderzoek gedaan naar de door WL I delft hydraulics ontwikkelde veerkrachtmeter. De belangrijkste overeenkomst tussen de TIK en de veerkrachtmeter is dat in beide gevallen gekeken wordt naar de beschikbare ruimte voor ontwikkelingen in de kustzone. Het verschil is dat de veerkrachtmeter een getal als uitvoer heeft (de veerkracht van de kust) en de TIK zowel een getal als uitvoer heeft (TIK-waarde), als een onderverdeling in meerdere aandachtsgebieden maakt (toestandsindicatoren). Bovendien kunnen bij de TIK wegingsfactoren worden ingevoerd. Het introduceren van de term veerkracht in het Nederlandse kustbeleid heeft een aanzienlijke discussie tot gevolg gekregen. In het algemeen wordt VK beschouwd als een eigenschap van een kustsysteem. Een veerkrachtige kust is in staat zichzelf duurzaam in stand te houden. Veerkracht zou meegenomen kunnen worden als een van de toestandsindicatoren in de TIK.

coast
coastal resilience
coastal zone management

http://resolver.tudelft.nl/uuid:3cde729a-b19c-4123-989d-ff6611d3eb50

Student theses

master thesis