Print Email Facebook Twitter Onzekerheidsanalyse waterstanden van de Maas bij extreem hoge afvoeren Title Onzekerheidsanalyse waterstanden van de Maas bij extreem hoge afvoeren Author Van Gerven, L. Corporate name Universiteit Wageningen Date 2006-01 Abstract Vanaf 1996 is de Wet op de Waterkering van kracht die voor gebieden met een primaire waterkering een bepaald beschermingsniveau voorschrijft. Voor de Maas betekent dit dat de dijken een beschermingsniveau van 1250 jaar moeten garanderen met uitzondering van sommige dijken in de Getijmaas die een beschermingsniveau van 2000 jaar hebben. Maximale waterstanden die het opgelegde beschermingsniveau garanderen worden ook wel toetspeilen genoemd. Deze toetspeilen worden bepaald met behulp van een maatgevende afvoergolf. Voor de bedijkte Maas is dit een afvoergolf met een gemiddelde kans van voorkomen van eens in de 1250 jaar. De maatgevende afvoergolf wordt geconstrueerd uit een aantal historische hoogwaters gemeten te Borgharen vanaf 1911. De maatgevende afvoergolf wordt vanaf Borgharen doorgerekend met het 2-D stromingsmodel WAQUA om de toetspeilen te bepalen. Volgens de Wet op de Waterkering moeten de toetspeilen elke 5 jaar opnieuw bepaald worden. In het rapport wordt de methodiek waarmee de toetspeilen worden verkregen beoordeeld, waarbij er vooral wordt ingegaan op de betrouwbaarheid van de verkregen toetspeilen d.m.v. het uitvoeren van een gevoeligheidsanalyse. Allereerst is de opschalingsmethodiek onderzocht waarmee de maatgevende afvoergolf bepaald wordt. De opschaling, die deel uitmaakt van de methodiek, roept een aantal vragen op aangezien het uitgaat van een standaard verhouding tussen de maatgevende afvoer en de piekafvoer. De maximale waterstanden van naar de maatgevende afvoer opgeschaalde historische hoogwaters kunnen flinke afwijkingen hebben t.o.v. de toetspeilen. Ongeveer de helft van de opgeschaalde hoogwaters veroorzaakt hogere maximale waterstanden en de andere helft lagere maximale waterstanden dan de toetspeilen. Er is onderzoek gedaan naar de mogelijkheid om met schematisatie een beter verband te vinden, maar dit bleek op niks uit te lopen. Samenvattend kleven er een hoop onzekerheden aan het voorspellen van waterstanden bij extreem hoge afvoeren van de Maas. Door het grillige karakter van de Maas is het erg moeilijk betrouwbare voorspellingen te doen over maximale waterstanden met een terugkeertijd van gemiddeld 1250 jaar op grond van een meetreeks van nauwelijks 100 jaar te Borgharen. Al zeker wanneer het de bedijkte Maas betreft die ongeveer 150 kilometer benedenstrooms van Borgharen begint. In dit 150 kilometer lange traject kan de vorm van de hoogwatergolf drastisch veranderen met een grote invloed op de waterstanden. Daarbij kan de ruwheid van het riviersysteem en de laterale toestroom waarover weinig bekend is bij extreem hoge afvoeren een behoorlijke invloed hebben op de waterstanden. Een indicatie van de effecten van de verschillende componenten op de waterstanden zijn onderzocht, hiervoor wordt doorverwezen naar het rapport. Subject vloedgolvenMaasonzekerheidsanalysepiekafvoertoetspeilenafvoergolf Classification TKJ250100 To reference this document use: http://resolver.tudelft.nl/uuid:8e99fc96-2da4-4c8b-baf7-b5db3aa69d26 Publisher Rijkswaterstaat, RIZA Coordinates 50.884837, 5.680576 Part of collection Hydraulic Engineering Reports Document type report Rights (c) Rijkswaterstaat Files PDF Onzekerheidsanalyse-water ... voeren.pdf 645.05 KB Close viewer /islandora/object/uuid:8e99fc96-2da4-4c8b-baf7-b5db3aa69d26/datastream/OBJ/view