In oktober en november 1947 werden metingen verricht aan de Voedingsduiker van de Zuidwillemsvaart te Maastricht. Het belangrijkste resultaat dezer metingen was, dat werd vastgesteld, dat de werkelijke capaciteit van de voedingsduiker 27% groter is dan de aangehouden capaciteit. De metingen in het regelmatige en diepe voedingskanaal boden gelegenheid om bijzondere aandacht te schenken aan de draadbuiging, die bij de slingerstroommetingen een rol speelt. Voor het verifiëren der voor deze draadbuiging gevonden coëfficienten, werd er behoefte aan gevoeld de metingen in hetzelfde kanaal te herhalen bij een aanzienlijk geringere waterdiepte, doch ongeveer dezelfde afgevoerde hoeveelheid. Het verschil tussen de 2 drijvermetingen en de 4 vliegermetingen bedroeg, na correctie der drijvingen, minder dan 2,5%, tegenover die van de 1e serie in 1947 -0,7%. In 1947 bleek dat de werkelijke capacitiet 1,27 x zo groot te zijn als de opgegeven capaciteit. Uit de metingen van 1948 volgt dezelfde factor van 1,27. Dit levert een volkomen bevestiging van hetgeen in 1947 werd gevonden. De snelheden waren in 1948 rond de 3x zo groot als in 1947. Ten gevolge daarvan zijn andere vliegers gebruikt, andere ijkingskrommen, de draadcorrectie kreeg een andere waarde en verschillende neveninvloeden speelden een andere rol. De 2e serie metingen was dus al met al geen kopie van de 1e serie, waardoor de bevestiging van de gevonden coëfficient belangrijk aan betekenis wint.