In het kader van risicoanalyse van alle faalmechanismen voor waterkeringen is een aantal studies naar deelaspekten uitgevoerd. Daarnaast is een projekt gedefinieerd waarin de gehele procedure aan de hand van een voorbeeld wordt gedemonstreerd. Om dit mogelijk te maken, zijn de gebruikte mechanisch-fysische modellen eenvoudig gehouden en is tevens het aantal beschouwde faalmechanismen beperkt. Voor de te ontwerpen dijk is een rivierdijk genomen. Dit rapport beschrijft de uitgangspunten, berekeningsmodellen en resultaten van genoemd projekt. Het optimale dijkprofiel is bepaald op basis van de som van de bouwkosten en de schadeverwachting. De optimaliseringsparameters zijn de kruinhoogte en de taludhelling. De dijk, die uit zand bestaat, is gefundeerd op een kleilaag die weer op een zandpakket rust. De dijk is aan de rivierzijde afgedekt met een kleilaag. De dijk beschermt een gebied dat in gebruik is voor wonen, landbouw en industrie tegen overstroming vanuit een rivier, waarvan wordt aangenomen dat deze eens per jaar een hoogwatergolf moet afvoeren. Indien er inundatie van het beschermde gebied optreedt, zal er schade ontstaan. In dit rapport is geen aandacht besteed aan mogelijke immateriële schade. In de voorbeeldberekening is aangenomen dat de schade een funktie is van de inundatiediepte. De inundatiediepte is berekend met formules voor overlaten en uit de continuïteitsvergelijking. Als oorzaak voor het falen van de dijk is een viertal mechanismen beschouwd, te weten: - overloop - macro-instabiliteit binnentalud - piping - micro-instabiliteit binnentalud