In een datacommunicatie protocol worden afspraken vastgelegd die nodig zijn voor de besturing van datacommunicatie. Dergelijke afspraken dienen volledig, en vrij van fouten te zijn. Het is daarom gewenst deze afspraken op hun juistheid te toetsen. Met het PANDORA-systeem is het mogelijk deze validatie geautomatiseerd uit te voeren. Vanuit het ontwerp van een protocol wordt ingegaan op de definities van validatie en specificatie en de invloed van systeemstructuren daarop. Het CCITT telefonie signalerings protocol nummer 7 (C7) kent een gelaagde opbouw welke in de lagen 1, 2 en 3 vergelijkbaar is met het OSI~model. Er is getracht de lagen 2 en 3 van dit protocol met PANDORA te valideren. De lagen 2 en 3 van C7 zijn gespecificeerd met tekst en geïllustreerd met SDL diagrammen. Gebleken is dat de complexiteit van het C7-protocol de validatie erg moeilijk maakt. Daardoor konden slechts delen van laag 2 gevalideerd worden en is de validatie van laag 3 geheel achterwege gelaten. Er wordt ingegaan op de manier van specificeren van het C7 protocol en de daarvan te maken afbeelding op een model welke geschikt is om met PANDORA te valideren. Bij de validatie zijn zowel fouten in PANDORA als C7 (laag 2) aan het licht gekomen.