Na een vorig onderzoek, waarin gemeten werd in een vaste opstelling, bestond een gematigd optimisme t.a.v. de toepasbaarheid van een spierhardheidsopnemer voor het sturen van een pneumatiese protese. Deze opnemer wordt met een konstante kracht op de spier gedrukt en levert een mechanies signaal. In dit onderzoek is nagegaan of het ontstane optimisme ook voor het meer praktiese geval van toepassing in een stompkoker gerechtvaardigd is. Hiervoor is een opnemer met koker gebouwd, waarmee aan gezonde proefpersonen gemeten is. Het blijkt, dat de opnemer reageert op een kombinatie van hardheidsverandering en vormverandering. Dit impliceert, dat het rustnivo en de signaaloverdracht te onbetrouwbaar zijn voor proportionele sturing. T.a.v. aan-uit sturing kan nog geen definitieve uitspraak gedaan worden, omdat er reden is om aan te nemen, dat de gekozen stuurplaats (m.e.d.c.) niet optimaal is. Het signaal van de m.e.d.c. ligt, bij 50 % aanspanning, in de zelfde orde van grootte als de fluktuaties op h e t rustsignaal t.g.v. belasten en positioneren van de koker. (20-25 % van de aandrukkracht). Er werd een afname van het signaalbereik bij belasting gekonstateerd.