Het beleid en het instrumentarium ter bevordering van het eigen woningbezit in Nederland kennen een rijke historie. Dankzij een breed gedragen politiek en maatschappelijk draagvlak hiervoor, heeft de overheid decennia lang, met op hoofdlijnen hetzelfde beleidsinstrumentarium (hypotheekrenteaftrek; hypotheek-garantie; subsidies), het eigen woningbezit met kracht bevorderd. Dit kwam vooral voort vanuit de oorspronkelijke ideologie dat de eigen woning een positieve bijdrage levert aan de persoonlijke ontwikkeling van burgers (bezit- en vermogensvorming; zelfbeschikkingsrecht; emancipatie), ook voor huishoudens met lagere inkomens. Door de decennia heen is de motivatie om het eigen woningbezit te bevorderen enigszins verschoven naar de politieke keuze om te voldoen aan de ultieme woonwens van de consument en in het verlengde hiervan het realiseren van een vrije keus tussen kopen en huren.@en