In Hoofdstuk 1 van Deel I is aangegeven om welke redenen een elementenanalyse van de waterspanningsinductie-dissipatieprocessen en van de stabiliteit werden uitgevoerd. De toegepaste methode wijkt in menige punten af van de klassieke aanpak. In het rapport CO 240672/30 worden de resultaten van een stabiliteitsanalyse volgens de voor de adviespraktijk tot nog toe gangbare methode gepresenteerd. In het derde deel worden de resultaten van alle uitgevoerde berekeningen gerapporteerd. De elementenberekeningen vormen het hoofdaandeel. Eerst komen de resultaten van de analyse van de eindstabiliteit met PLAXIS aan de orde (Hoofdstuk 1). In de hoofdstukken 2 en 3 worden de resultaten van de ontkoppelde analyse van de uitvoering met de programma's SPONS (hoofdstuk 3) en DIEKA (hoofdstuk 4) vermeld en besproken. Deze scheiding is eigenlijk kunstmatig, omdat de hele uitvoeringsperiode door een interactie van SPONS en DIEKA berekeningen gesimuleerd werd: de ene berekening steunt immers op de resultaten van de andere. Het doorvoeren van deze scheiding leek om de duidelijkheid echter wel wenselijk. In hoofdstuk 4 worden de resultaten van de PLAXIS analyse van de afschuiving gegeven.