Automatische Voertuiggeleiding in het Collectieve Openbaar Vervoer is een manier om op kosten, vooral op personeelskosten, te besparen. Er is intussen een groot aanbod aan nieuwe automatische vervoersystemen maar er wordt te weinig aandacht geschonken aan de mogelijkheden bij de bestaande systemen. In deze studie is op basis van technische kenmerken een klasseindeling van openbaar vervoersystemen gemaakt en daarnaast de mogelijkheden voor de automatisering van processen vóór, na en tijdens de dienstuitvoering, en ter controle en bijsturing daarvan. De combinaties van deze systemen met de relevante processen worden AVG-pakketten genoemd. Van deze pakketten is nagegaan welke effecten zij hebben op eisen gesteld door reizigers, exploitanten, overheid en omgeving. Vervolgens is op basis van praktische overwegingen een keuze gemaakt om te bepalen welke van deze pakketten uit technisch oogpunt kansrijk geacht mogen worden. Vooral de automatische stadsbus op een vrije baan en een automatische sneltram op een vrije baan zijn kansrijke AVG-pakketten. De koppeling van deze pakketten aan de vraag naar vervoer rond de studie af. Een onderzoek van een voorbeeldsituatie is nodig om het verkeersvolume preciezer te schatten alsmede de technische en economische haalbaarheid. De ontwikkeling van een geschikte obstakeldetectie voor automatische voertuigen op een vrije baan is hierbij een eerste noodzakelijke stap.