Planning van een zandsluiting m.b.v. een dynamisch model

De grote schaal van het sluitgat en de hoge ontwerpsnelheden hebben de zandsluiting van het Tholensche gat een werk gemaakt waarvan het de moeite waard is het ontwerp van Rijkswaterstaat, de planning van de aannemerskombinatie en het gebeurde te vergelijken. Uitgangspunt is de ervaring opgedaan bij het Tholensche gat. Er is getracht deze ervaring te vertalen naar een meer algemeen geval. Dit is een partieelsluiting waarbij de produktie in de blokkeringsfase maatgevend is. In deze studie is nagegaan op welke manieren en in hoeverre het mogelijk is in de zandsluitingsprocedure de ontwerpmarge tussen produktie en zandverliezen te verkleinen. De evaluatie wordt toegespitst op de fasen in het zandsluitingswerk waarbij het doorstroomprofiel afneemt van 850 m2 naar 0 m2. De gebruikelijke berekeningsmethode is dat de voortgang bepaald wordt met het gemiddelde verlies over een getijperiode. Er wordt dan een stapgrootte gebruikt van 24 uur wat betreft de berekening van de verliezen. Bij een zandsluiting kan een blokkeringsfase toegepast worden. In enkele uren wordt dan de sluiting geforceerd. De getijgemiddelde verliezen worden niet gehaald, doordat de blokkeringsfase maar enkele uren duurt en deze uren worden gepland in een periode met lage snelheden. De blokkeringsfase kan gepland worden op grond van dynamische berekeningen. Dit zijn berekeningen waarmee een sluiting in de tijd doorgerekend wordt. De stapgrootte is dan bijvoorbeeld een kwartier. Er blijken een aantal redenen te zijn die aanleiding kunnen geven tot een lagere ontwerpproduktie.

Subject

sluitgat
zandsluiting
Tholensche gat
stormvloedkering
getijgemiddelde
verlieskromme
DYNAM

To reference this document use:

http://resolver.tudelft.nl/uuid:02c32ee2-79ce-43a7-91b7-abd89aa10c00

Part of collection

Student theses

Document type

master thesis

Rights

Files

PDF

Smits1987a.pdf

19.56 MB

Close viewer