Landaanwinning op slappe grond

Abstract

Het komt steeds vaker voor, dat landuitbreidingen plaats vinden in gebieden waar de bodem bestaat uit slappe grond. Twee eigenschappen van die grond, de slechte doorlatendheid en de lage schuifsterkte, zijn de oorzaak van grote problemen, die ondervonden worden tijdens en na de uitvoering van dergelijk projecten. De problemen hebben betrekking op de stabiliteit van de ondergrond, stabiliteit van het geplaatste talud en de zakking van het aan te winnen gebied. Er bestaat de mogelijkheid om deze problemen te voorkomen door maatregelen te treffen. • Door taluds te maken, die een zodanige schuifspanning veroorzaken in de ondergrond, dat de schuifsterkte van deze slappe laag niet wordt overschreden. In geval van zeer slappe ondergrond betekent dit, dat het plaatsen van het zand zeer gecontroleerd moet gebeuren. • Door (een deel van) de slappe laag te verwijderen wordt een ondergrond met een hogere schuifsterkte verkregen. • Er moet vertikale drainage worden aangebracht als de slappe laag niet wordt verwijderd, om de consolidatie te versnellen. Om de stabiliteit van de taluds te garanderen kan geotextiel worden toegepast. Geotextiel kan een bijdrage leveren in het momentenevenwicht van een moot grond, dat gaat afschuiven, ook zal geotextiel in geval van oppersingen voorkomen, dat de slappe grond de oppervlakte bereikt. Met behulp van een stroomschema kunnen de alternatieven, die uitvoerbaar zijn, worden gegenereerd. Vervolgens worden de kosten van de alternatieven bepaald, zodat een keus van de meest economische oplossing kan worden gemaakt. In Amsterdam IJburg moet in de toekomst een landuitbreiding van 280 ha plaatsvinden op slappe grond. Door het stroomschema toe te passen en de resultaten van het Proefeiland IJburg als toetsing te gebruiken, is een alternatief voor de realisatie van Amsterdam IJburg verkregen. Door een door de HAM ontwikkelde sproeimethode te gebruiken voor de landaanwinning kan op de goedkoopste manier het project tot stand komen.