Analyse bruikbaarheid gecombineerde hoogtedata Hollandse kust

Abstract

In Nederland ligt ongeveer 27% van het landoppervlak onder zeeniveau. Ons economische hart - (het westen van) de randstad - is erg kwetsbaar voor overstromingen vanuit zee. Sinds 1990 wordt de kust beschermt door zandsuppleties, ook wel ‘zachte bescherming’ genoemd. In 2001 is besloten om het totale zandvolume van het actieve kustsysteem - het gebied tussen de landwaartse grens van de duinen en de NAP -20 m diepte - te handhaven. Om deze doelstelling - het zandvolume in ons kustsysteem - te toetsen zijn verschillende bronnen van hoogtedata van de zeebodem beschikbaar: JARKUS-raaien (jaarlijkse transecten langs de kust gemeten), vaklodingen (digitale hoogtemodellen van de zeebodem) en LIDAR (digitale hoogtemodellen van de duinen). De drie bronnen vullen elkaar in ruimte en tijd aan, maar zijn door verschillen in format nog niet eerder tezamen gebruikt. In dit onderzoek zijn de drie bronnen gecombineerd tot één hoogtemodel per jaar voor de Noord-Hollandse kust. Met deze nieuwe hoogtemodellen zijn verschilkaarten gemaakt en trendberekeningen voor deelgebieden uitgevoerd. De nieuwe hoogtemodellen geven een goed overzicht van de beschikbaarheid van data en zijn geschikt voor morfologische analyse van de ontwikkeling van de kust. De combinatie van meerdere bronnen geeft betere resultaten bij het bepalen van volumetrends in de deelgebieden en geeft beter inzicht in het gedrag buiten deze gebieden.