Golfbelasting in havens en afgeschermde gebieden

Abstract

De hydraulische randvoorwaarden voor de Nederlandse primaire waterkeringen worden elke vijf jaar vastgesteld door de Minister van Verkeer en Waterstaat. Deze randvoorwaarden zijn buitengaats van havens afgegeven. Om de primaire waterkeringen die rondom de haven liggen te kunnen toetsen op veiligheid, is een vertaling nodig van de hydraulische randvoorwaarden die buitengaats van de havens gegeven zijn, tot voor de waterkering rondom de havens. Om de hydraulische randvoorwaarden te bepalen binnen de havens en afgeschermde gebieden is een vertaling nodig langs, door en over de afschermende havenmonding van de havens. Dit rapport biedt de beheerders van waterkeringen in havens en afgeschermde gebieden een leidraad voor een gedetailleerde vertaling van golfbelasting buiten de haven naar golfbelasting binnen de haven. Het rapport beschrijft een gedetailleerde methode die door DHV in opdracht van het Rijksinstituut voor Kust en Zee (RIKZ) en in samenwerking met het Rijksinstituut voor Zoetwaterhuishouding en Afvalwaterbehandeling (RIZA) en de Dienst Weg- en Waterbouwkunde (DWW) is ontwikkeld. Het Projectbureau Zeeweringen is bij de ontwikkeling van de methode betrokken geweest als klankbord namens de beoogde gebruikers. De methode biedt enerzijds de mogelijkheid middels relatief eenvoudige rekenregels, waarmee de belangrijkste fysische processen in havens in rekening worden gebracht, te komen tot een vertaling van golfbelasting buiten de haven naar golfbelasting binnen de haven. De eenvoudige rekenregels mogen daarbij worden toegepast als voldaan wordt aan de toepassingscriteria. Anderzijds biedt de methode richtlijnen en criteria voor de toepassing van geavanceerde modellen voor de bepaling van golfbelasting in havens. De methode voor bepaling van golfbelasting in havens en afgeschermde gebieden biedt de beheerder van waterkeringen in havens de mogelijkheid op relatief gedetailleerde wijze een beeld te krijgen van de golfbelasting in een haven. Vanwege de relatieve eenvoud van de rekenregels is de met die rekenregels berekende golfbelasting veelal groter dan met geavanceerde modellen berekende golfbelasting. Aan de andere kant is de met de gedetailleerde methode berekende golfbelasting veelal lager dan de golfbelasting buiten de haven. De gedetailleerde methode is daarmee uitstekend in te passen in het toetsingstraject van waterkeringen in havens, waarin van een grove benadering naar een fijne benadering wordt toegewerkt. De methode, zoals beschreven in dit rapport, is dan ook ingebed in het toetsingstraject, en opgenomen in de Leidraad Toetsen op Veiligheid.