Innovatie in de besluitvorming, ontwikkeling en realisatie van grote projecten voor transportinfrastructuur

Abstract

Het transportsysteem is afhankelijk van complexe technische systemen, gerealiseerd in projecten. In die projecten zijn een besluitvormings-, ontwikkel-, en realisatiefase te onderscheiden. De complexiteit van de systemen leidt in de verschillende fasen tot onzekerheid en tot te hoge verwachtingen ten aanzien van de prestaties van het te realiseren systeem. Veel wordt vaak verwacht van innovaties. Hogesnelheidslijnen, tunnelveiligheidssystemen, matrixborden; van dergelijke systemen wordt vaak veel verwacht. Juist die innovatieve systemen stellen vaak teleur. Wetenschappelijke literatuur stelt dat projectmanagement geen passend antwoord heeft op onzekere en innovatieve projecten. Innovatie eist intensieve samenwerking tussen projectteam, technologieleveranciers, klanten, omwonenden, toezichthouders, toekomstige gebruikers en beheerders. De literatuur geeft ook alternatieve managementstrategieën, procesmanagement genoemd. State-of-the-art van wetenschappelijke literatuur is op het punt waar erkend wordt dat beide aanpakken essentieel zijn. Hoe dat te doen in projecten is nog onontgonnen terrein. Dit artikel beschrijft een literatuurstudie, interviewreeks en workshop die een inductief beeld van dergelijke combinatie opbouwen. De uitkomst is dat de wetenschappelijke literatuur de dilemma’s van de practitioner passend weergeeft. Die practitioners geven aan dat zij project- en procesmanagement, gericht op robustness en governability toepassen. Zowel literatuur als de practitioners in deze studie zijn nog zoekende naar de intelligente balans van beide aanpakken in innovatieve projecten.