Onderzoeksdoel: In hoeverre kunnen nieuwe technieken van ICT en duurzaam bouwen integraal toegepast worden in het ontwerp van een stadsbuurt zodat deze voldoet aan de eisen van een duurzame en moderne netwerksamenleving. Probleemstelling: De netwerksamenleving is een meerkeuzesamenleving met ingebouwde intelligentie in onze apparaten, kantoren, huizen en wegen. Het komt via netwerk en beeldscherm tot ons. Digitale technologie maakt ons minder afhankelijk van ruimte en van tijd. Digitale intervententie vervangt veel menselijke interventie, zo kunnen we tijd, energie en materiaal besparen. Het afstudeeratelier ‘De Netwerkstad’onderzoekt mogelijke invloeden van ICT op de ruimtelijke omgeving.Vanuit verschillende afstudeerrichtingen zoeken deelnemers naar de bijdrage van informatietechnologieen aan nieuwe concepten van ruimtelijke planning. Mijn onderzoek heeft zich uiteindelijk, heel breed, over drie schalen verdeelt. Deel 1 “The Ecological Network City” is een stedebouwkundig onderzoek naar een variant van de ID-wijk, op het schaalnivo van de buurt. Er wordt naar meerdere sectoren gekeken zoals de herstructurering van het gebied, landschap, infrastructuur en milieu. Maar er wordt ook iets gezegd over de sociaal-economische en beleidsmatige kant van een ID-wijk. Deel 2, genaamd “Home Electronic Networks”, onderzoekt de ontwikkelingen en mogelijkheden op het schaalnivo van het interieur en detail, met name de installaties zijn van belang. Dit lijkt een grote schaalsprong maar komt voort uit de gedachte dat een wezenlijk onderdeel van de ID-wijk , de ID-woning (of smarthome) is. Wanneer de intelligente en duurzame technologieen op dit schaalnivo goed opgelost zijn kan men de ID-woning als bouwdeel of radartje van een heel gebouw, wijk of stad zien. Hierbij draait het om de sector technologie , zowel duurzame en milieuvriendelijke als intelligente en netwerktechnologieen. Deel 3 , “The LEE Towers”, is een architectonische uitwerking van de eerste twee onderzochte delen. In het ontwerp van dit gebouw komen het groter geheel van de “Ecological Network City” en het technologisch detail van de “Home Electronic networks” bij elkaar op het tussenliggende schaalnivo van het gebouw.De architect heeft binnen de beperkingen van het stedebouwkundig ontwerp en de toepasbare technologie nog genoeg vrijheid en keus om naar eigen inzichten de vormgeving van een gebouw te bepalen. Voor conclusies verwijs ik naar de presentatie en het verslag. De presentatie en afstudeerproject zijn beloond met een 9 en kreeg een eervolle vermelding van de decaan. Tevens was ik de eerste afstudeerder op Bouwkunde die het interfacultaire diploma TiDO (Techniek in Duurzame Ontwikkeling) behaalde. Hiervan is toen een bericht geweest in het faculteitsblad. Tevens heb ik mijn afstuderen gepresenteerd op het ministerie van V.R.O.M. aan de medewerkers.