Urban learning Room START

Eindrapportage over een reflectie op de ontwikkeling van de spelsimulatie START

More Info
expand_more

Abstract

Met als bijlage: A0 poster + eindpresentatie. De complexiteit van binnenstedelijkeherstructureringsopgaven hebben me aangezet tot het ontwikkelen van een spelsimulatie met digitale tools. Deze spelsimulatie is een interactieve sessie waarin "rollen" verschillende doelstellingen hebben, maar waarin ze ook samen iets moeten bereiken. De spelsimulatie START wordt gespeeld met een eenvoudige fictieve binnenstedelijke herstructureringscase. De digitale tools kunnen de deelnemers en de begeleiders van die sessie inzicht verschaffen in de waarden die toegekend zijn aan de vooraf opgestelde inputvariabelen over de programmatische inhoud. Met het gebruik van de digitale tools in een spelsimulatie, wordt verondersteld dat invloed wordt uitgeoefend op het actorensysteem van de deelnemers (een leereffect). Als de deelnemers in de loop van de spelsimulatie de variabelen in de digitale tools andere waarden gaan toekennen, kan een patroon ontstaan waarvan verondersteld wordt dat dit een gevolg is van het feit dat de deelnemers meer inzicht krijgen in de manier waarop ze zouden moeten handelen om: - Samen het initiatief van de gebiedsontwikkeling voort te kunnen zetten; - Met andere partijen kunnen samenwerken om eigen doelen te bereiken. Het beoogde effect hiervan is het verminderen van vertraging in de initiatieffase van binnenstedelijke herstructureringsprocessen. In START is het zogenaamde "lineaire optimalisatiedenken" en "kristallisatiedenken" gekoppeld en nieuw in vergelijking met het systeem Urban Decision Room (UDR) of het systeem Dynamic Actor Network Steering and Control (DANSC). Ook de techniek, die gebruikt is om het "kristallisatiedenken" te ondersteunen is niet eerder in deze vorm toegepast. Deze techniek is Preference Function Modeling (PFM) en kan gebruikt worden met behulp van het programma Tetra GDM. De techniek die voor het "lineaire optimalisatiedenken" gebruikt wordt is lineair programmeren en wordt met behulp van het softwarepakket What's Best toegepast. Met "kristallisatiedenken" doel ik op het zoeken naar zogenaamde kristallisatiepunten. Kristallisatiepunten zijn gewenste aandachtspunten in een groot veld van inhoudelijke opvattingen. Uit de literatuur is bekend dat kristallisatiepunten uitgaan van een ontwikkeling vanuit een bepaalde inhoudelijke notitie. Met het formuleren van kristallisatiepunten ontstaat een sterke prikkel om te participeren in het proces. De partijen of in het geval van START de deelnemende teams, willen de uitwerking van de kristallisatiepunten zelf mede vorm geven en de kristallisatiepunten hebben daarmee een stimulerende invloed op de samenwerking. Met kristallisatiepunten kunnen inhoudelijke voorwaarden aan een proces gesteld worden zonder dat deze beklemmend werken. Dit in tegenstelling tot het stellen van kaders, waarbij een partij niet perse actief hoeft deel te nemen aan een samenwerking. De uitkomst valt toch binnen zijn of haar gestelde kaders. Bij het "lineaire optimalisatiedenken" zoals dat in de UDR is geoperationaliseerd voeren één of meerdere gebruikers van een UDR randvoorwaarden in, in een LP of LDP rekenmodel. Er is sprake van het stellen van kaders. Vanuit het kristallisatiedenken kan op basis van logische redenatie worden verondersteld dat de kaders in een LP of LDP rekenmodel niet op de juiste manier worden vastgesteld. De betrokkenheid van de deelnemers is hierdoor niet optimaal. Deze betrokkenheid kan vergroot worden met het "kristallisatiedenken" en vormt daarmee een toevoeging op huidige instrumenten als de UDR en DANSC.