Een riool-inspektieput vormt de toegang tot een rioolstelsel. De put die een diameter van tenminste 80 cm heeft, is voorzien van een schacht, die tot aan het straatniveau reikt. Via deze schacht zijn inspektie en onderhoud van het stelsel mogelijk. Kenmerkend voor de inspektieput zijn de grote afmetingen. Het water dat door de put stroomt wordt dan ook sterk vertraagd. Desondanks wordt bij rioolnetberekeningen de put- weerstand verwaarloosd. In dit onderzoek nu, is nagegaan hoe groot het energieverlies is, dat bij stroming door de put optreedt. Beschouwd is een situatie, waarbij dit energieverlies vrij groot zal zijn. Op een put sluiten twee leidingen aan. De aanvoerleiding ligt hoog en de afvoerleiding laag. Bovendien maken de aanen afvoerleiding een hoek van 900 met elkaar. Deze kombinatie van een buishoogteverschil en een verandering van strooingsrichting treedt in de praktijk op bij een vermazing van het rioolnet. Hieronder verstaat men het maken van dwarsverbindingen tussen de hoofdtakken van het net. Zo ontstaan "mazen" waardoor het water langs meerdere "wegen" afgevoerd kan worden. Bij zo'n dwarsverbinding zal vaak de zijtak (het aanvoerriool) veel hoger liggen dan de hoofdtak (het afvoerriool).