De glastuinbouw in Nederland maakt voor de watervoorziening voor de gewassen ondermeer gebruik van regenwater dat wordt opgevangen en tot gietwater behandeld. Wanneer er een tekort is aan regenwater wordt er grondwater opgepompt dat met behulp van membraanfiltratie wordt gezuiverd tot gietwater. Er zijn plannen om het gebruik van grondwater aan banden te leggen. Dit betekent dat de tuinders naar andere bronnen uitkijken. Een van de mogelijkheden is om gebruik te maken van oppervlaktewater. Oppervlaktewater kan niet direct gezuiverd worden met behulp van de bestaande reverse osmosis (RO) membranen. Het is noodzakelijk een voorzuivering voor de RO te plaatsen om verstopping van de membranen te voorkomen. Bij kleinschalige waterbehandeling is deze voorzuivering vaak een ultrafiltratiestap (UF). Een alternatief voor de behandeling van oppervlaktewater met UF+RO is een eenstaps-behandeling door capillaire nanofiltratie (cNF). Bij cNF wordt het vuile water (concentraat) gerecirculeerd. Dit resulteert in een stroming langs het membraan die zorgt dat er zo min mogelijk vuil op het membraan accumuleert. Hierdoor dikken de vervuiling en zouten in het concentraat steeds meer in, waardoor de weerstand tegen het filtreren zal toenemen. Dit resulteert in een fluxdaling. Wanneer deze daling te groot wordt, wordt het membraan hydraulisch gereinigd. In dit onderzoek is onderzocht of cNF inzetbaar is bij een kleinschalige waterbehandeling van oppervlaktewater tot gietwater voor de glastuinbouw. Hiertoe is de technische en economische haalbaarheid onderzocht. Daarnaast is er in dit onderzoek getracht met behulp van een modellering inzicht te krijgen in de optredende processen die resulteren in een fluxdaling