Op 27 september 2008, om 16:02 uur, is de macrostabiliteitsdijk van de IJkdijk, in het Oost-Groningse Booneschans, bezweken. Deze 6 meter hoge en 100 meter lange dijk was in de weken daarvoor speciaal gebouwd om onder gecontroleerde omstandigheden te bezwijken. Naast het uittesten van nieuwe sensortechnieken voor de monitoring van waterkeringen is het doel van de IJkdijk om de kennis omtrent faalmechanismen van dijken te vergroten. Met deze proef is een (zeer) uitgebreid geinstrumenteerde bezwijksituatie verkregen. Dit rapport biedt zowel een analyse van het bezwijken van de macrostabiliteitsdijk als een eerste toepassing van de methodiek voor het toetsen van waterkeringen bij toepassing van de engedraineerde schuifsterkte zoals ontwikkeld binnen het onderzoeksprogramma 'Sterkte & Belastingen Waterkeringen', project 'Werkelijke sterkte' van de Waterdienst van Rijkswaterstaat. De analyse is zowel uitgevoerd met Plaxis als met MStab (modellen van Bishop en Van). Met Plaxis is in 1 keer (dus zonder 'gerommel' aan de parameters op basis van de uitkomst) een goede reproductie haalbaar van de vervormingen en waterover-spanningen tot aan de bezwijkfase, het bezwijken zelf wordt echter alleen gevonden door hydraulische grondbreuk aan te nemen, hetgeen expliciet gemodelleerd dient te worden. Met MStab wordt in 1 keer een veiligheidsfactor gevonden die iets kleiner is dan 1, hetgeen bezwijken impliceert. De toepasbaarheid van de voorgestelde methode voor engedraineerde schuifsterkte is vooralsnog echter beperkt, daar deze voor de Plaxis-berekeningen om verschillende redenen niet kon worden toegepast en de methodiek zoals deze gerapporteerd is ook voor toepassing van MStab op enige moeilijkheden stuitte. Dit laatste is echter op te lossen door een helder en praktisch rekenrecept te formuleren op basis van de reeds beschikbare rapportage