De gegevens die in de loop der jaren met betrekking tot verschillende asfaltbekledingen zijn verzameld hebben geleerd dat vooral voor oude bekledingen de vermoeiingslijn die op basis van de vermoeiingsproeven wordt gefit, zeer horizontaal komt te lopen. De werkwijze van het bepalen is conform de in de VTV genoemde werkwijzebeschrijving [2006]. Zo een vrij horizontaal verlopende vermoeiingslijn suggereert dat de breuksterkte van het materiaal (bezwijken bij één lastherhaling) extreem hoog wordt. Dat is nu juist in tegenspraak met wat zou mogen worden verwacht, namelijk een lagere breuksterkte naarmate het materiaal verder degradeert. Daarom is bij recente onderzoeken ook de breuksterkte vastgesteld en volgens verwachting bleek de breuksterkte veel lager dan op grond van de erg horizontale vermoeiingslijn werd gesuggereerd. Daarom is er de afgelopen jaren een nieuwe wijze van het bepalen van de vermoeiingskarakteristiek ontwikkeld die rekening houdt met gemeten breuksterktes. Deze methodiek is inmiddels opgenomen in de vernieuwde werkwijzebeschrijving [2009]. Door de introductie van de breuksterkte wordt de vermoeiingskarakteristiek met een andere set parameters beschreven, zodat aanpassing van GOLFKLAP op dit punt noodzakelijk was. Als achtergronddocument voor zowel het programma GOLFKLAP als voor de werkwijzebeschrijving geeft deze notitie een toelichting op de activiteiten die zijn uitgevoerd, de keuzes die zijn gemaakt en de documentatie die beschikbaar is.