Onderdeel van dit project is het simuleren van het morfologisch gedrag van ren van de drempels, de Drempel van Hansweert, met een morfologisch computermodel. Dit verslag beschrijft de eerste van twee fasen van dit projekt waarin de modelbouw en de simulatie van de huidige situatie wordt beschreven. In de tweede fase zullen diverse beheersalternatieven met elkaar vergeleken worden. Met behulp van het computermodel DELFT2D-MOR van het Waterloopkundig Laboratorium is er een model van de Westerschelde gemaakt. DELFT2D-MOR is een 2DH-morfologisch model (2DH =2 dimensionaal horizontaal). Met behulp van dit model zijn de waterbeweging, het sedimenttransport en de bodemontwikkeling op en rondom de Drempel van Hansweert gesimuleerd. Het model is gecalibreerd en geverifieerd met behulp van meetgegevens. De berekende debieten en waterstanden komen goed overeen met gemeten waarden. Berekeningen van het initiele sedimenttransport laten een netto sedimenttransport richting de drempel zien hetgeen overeenkomt met de praktijk. Een tweetal morfologische berekeningen zijn in deze eerste fase gemaakt, namelijk een berekening van de autonome ontwikkeling (geen menselijke ingrepen) en een simulatie van de huidige baggerstrategie. Er is hierbij gebruik gemaakt van een morfologisch getij om de rekentijd van het model te beperken. Berekende en gemeten erosie- en sedimentatiegebieden komen in het algemeen redelijk goed overeen. De berekeningen blijken minder aanzanding te geven op de drempel dan mocht worden verwacht op basis van meetgegevens. Een vergelijking tussen de simulatie van de autonome ontwikkeling en de simulatie van de huidige baggerstrategie laat zien dat er netto meer aanzanding op de drempel optreedt als er gebaggerd wordt. Door het baggerwerk wordt de drempel meer op overdiepte gehouden en zal sneller aanzanden. Vanwege de complexiteit van dit soort berekeningen mogen de resultaten als good worden beschouwd.