In 2002-2003 is in een Delft Cluster project een (score)methodiek ontwikkeld waarmee het proces van het opstellen van een zettingsprognose kan worden gedocumenteerd en de nauwkeurigheid ervan worden gekwantificeerd. De oorspronkelijke systematiek is gerapporteerd in Delft Cluster rapport DC1-412-10. De systematiek is opgesteld voor toepassing bij opnieuw ophogen van bestaande voorzieningen op slappe bodem. In de studie in 2003 is deze systematiek toegepast op slechts één gedocumenteerd project. Er was daarom behoefte aan een verdere validatie van de methodiek. Deze validatie is uitgevoerd en gerapporteerd in het voorliggende rapport. Op basis van de validatie is de methodiek aangepast. De aangepaste methodiek is gerapporteerd in rapport ”Geotechnsiche Meetlat”. Aan de hand van vier concrete cases is de bruikbaarheid van de methodiek getoetst en is deze waar nodig aangepast. De puntentelling van de scoremethodiek is (waar nodig) aan de hand van de cases aangepast. Naast een validatie van de methode zelf dient de evaluatie van de projecten ook om vast te stellen welke score nodig is voor het maken van een goede afweging tussen traditioneel ophogen en ophogen met (duurder) licht gewicht materiaal. In het huidige project is een naam gevonden voor de systematiek: de Geotechnische Meetlat.