The removal of Public Sector Geo-Information (PSGI) from current ‘silo systems’ is a socio-political challenge based on intertwined regional and national policies, along with the different policies and cultures of public sector agencies. These socio-political issues have created a web of complex access policies (e.g., pricing, copyright, and licensing agreements) that have in many cases negatively influenced access of PSGI. Therefore, for PSGI to be made more accessible there should be in place more transparent, formalised, non-conflicting and wellstructured policies to regulate sharing and reuse. A number of European states have made considerable efforts to facilitate the sharing and reuse of PSGI. Recently, their efforts were boosted by the European Union through the issuing of two key Directives (PSI and INSPIRE) to facilitate the concept of reuse of Public Sector Information (PSI) and the sharing PSGI in the case of INSPIRE. The challenge then is to determine whether these Directives are effective in improving the quality of access to PSI across Europe. The success of the Directives can in part be measured by answering the following questions: Are the current and future access policies of member States in compliance with the letter of the Directives? And are they in compliance within the spirit of the Directives? In an attempt to answer the questions above the authors investigated and analysed key policies supporting the concept of sharing and the reusing of PSI/PSGI in five European jurisdictions. This paper discusses key findings of the investigation with respect to Norway and the United Kingdom with specific reference to England. The paper presents the results of the investigation in the following manner: a discussion of the concept of sharing and reusing of PSGI, followed by a review of key EU Directives that directly or indirectly govern access to PSGI, and a discussion on PSGI access policies in Norway and England. An analysis of these policies is then presented to illustrate whether or not they are within the spirit and letter of the PSI and INSPIRE Directives.@en

Hergebruik van informatie en met name van overheidsinformatie is een veelbesproken onderwerp. De discussie gaat vrijwel altijd over de prijs van de informatie en tegen welke voorwaarden de overheid haar informatie ter beschikking stelt of moet stellen. Sinds halverwege de jaren negentig hebben een aantal onderzoeken aangegeven dat het open model het hergebruik van informatie bevordert en daardoor, een soms ongekende, groei van de informatie-economie zou stimuleren. Deze onderzoeken hebben mede geleid tot de totstandkoming van de Europese richtlijn inzake het hergebruik van overheidsinformatie (PSI 2003). Behalve een vooral principiële discussie tussen voor- en tegenstanders van vrije toegang, zien we in Nederland een ongekend scala aan toegankelijkheidsregimes en arrangementen. Voor vrijwel iedere geodataset is weer een ander bekostigings-, verrekenings- en toegankelijkheidsbeleid geformuleerd. Naast al het werk dat hier mee gepaard gaat, werpt dit ook drempels op bij het gebruiken van geo-informatie van een ander, zowel binnen de overheid, door value-added resellers (VARs) als voor private bedrijven en particulieren. De PSI richtlijn, de huidige tekst van de INSPIRE richtlijn en de Wob brengen tot nu toe nauwelijks tot geen noodzaak met zich mee om hier verandering in aan te brengen. Dit is jammer want onderzoek geeft aan dat juist consistent oegankelijkheidsbeleid door gebruikers van overheidsinformatie wordt gewaardeerd. Verschillen in prijsregimes, gebruiksvoorwaarden en aansprakelijkheidsregiems kunnen leiden tot verwarring en uiteindelijk beperkt gebruik van de data set. Het doel van dit onderzoek is een internationale verkenning van de mogelijkheden om op een efficiënte manier uniformering van gebruiksvoorwaarden en tariefstelling bij wet te regelen. Hiertoe zijn vijf landen onderzocht. De volgende onderzoeksvragen staan centraal: 1. Welk nationaal en lokaal beleid ligt ten grondslag aan de beschikbaarstelling van geo-informatie? Welke wet- en regelgeving is hiervoor ontwikkeld en op welke wijze is de overheid georganiseerd? 2. Wat zijn de effecten van dit beleid voor de overheid en het bedrijfsleven? 3. Welke elementen uit het beleid van andere lidstaten zou Nederland kunnen gebruiken om vrij hergebruik van geo-informatie te bevorderen?@en