De bepaling van lacunes in de kennis ten aanzien van oeverbeschermingen is nodig om opzet en uitvoering van het OEBES onderzoek te doen uitmonden in resultaten die deze lacunes geheel of ten dele opvullen. Zowel de ontwerpmethodiek als de huidige in gebruik zijnde ontwerpregels leiden tot onjuist gedimensioneerde oeververdedigingen. Enerzijds is de oorzaak te wijten aan lacunes in de kennis betreffende bepaalde aspecten van de door varende schepen veroorzaakte waterbeweging, de relatie waterbeweging-schademechanisme en/of de mathematische vertaling hiervan, anderzijds is de gehanteerde ontwerpmethoden als oorzaak te beschouwen. Voorbeelden zijn het buiten beschouwing laten van de waterbeweging in haalgolf en volgstroom, het criterium voor begin van beweging en de deterministische ontwerpmethodiek. Het gevolg van de bestaande lacunes in de kennis komt tot uiting in of hoge aanlegkosten of hoge kosten van onderhoud van een oeververdediging. Gestreefd moet echter worden naar een zodanig ontwerp dat de gesommeerde kosten van aanleg en onderhoud zo laag mogelijk zijn. Het ontwerpproces krijgt daardoor een iteratief karakter. Het zal daarbij noodzakelijk zijn voor een bepaald ontwerp van een oeververdediging de jaarlijkse schade en het jaarlijkse onderhoud te schatten. Door het opheffen van lacunes in kennis en ervaring zal tegen lagere kosten kunnen worden ontworpen, waarbij echter met regelmatig onderhoud door een beheersdienst rekening kan worden gehouden.