Dit verslag behandelt de kennisleemtes met betrekking tot overgangen in primaire waterkeringen. Omdat er zeer veel types overgangen mogelijk zijn is er de behoefte om dit te structureren. In dit rapport is dit gedaan door verschillende categorieën te definiëren zoals keringtype, geometrie, fysica, locatie op de kering en beheer en inspectie. Er is tevens een inventarisatie van veel voorkomende overgangen gegeven. Gebaseerd op een bijeenkomst van experts in de waterbouwkundige sector en ervaringen uit het buitenland blijken vooral overgangen in grasdijken potentiele zwakke plekken te zijn. In dit verslag wordt tevens een overzicht gegeven van de huidige kennisbasis met betrekking tot overgangen. Recentelijk is er veel onderzoek uitgevoerd naar overgangen in grasbekledingen. Hieruit blijkt dat deze overgangen veelal een potentiele zwakke plek in een waterkering kunnen zijn. Een overzicht van mogelijke oplossingsrichtingen is gegeven voor gras en steenzettingen. Ook deze oplossingsrichtingen zijn gecategoriseerd. Belangrijkste categorieën hierin zijn 1) het verlagen van de belasting, 2) het verhogen van de sterkte en 3) acceptatie dat een overgang een zwakke plek is. Bij de laatste oplossingsrichting wordt de zogenaamde 'reststerkte’ aangesproken. Binnen de hierboven genoemde 0plossingsrichtingen zijn nog verschillende sub sets geïdentificeerd. Het wordt aanbevolen om een haalbaarheidsstudie uit te voeren naar het implementeren van de aanbevelingen zoals deze in een Europese studie (FloodProBE) zijn weergegeven in de Nederlandse situatie. In deze studie wordt aanbevolen om overgangen en overgangsconstructies als zodanig herkenbaar te maken in ontwerp-, toets- en beheersstrategieën en rapportages. Op deze manier kan de invloed van een overgang op de stabiliteit van een primaire waterkering in risicomodellen worden geïmplementeerd.