In dit afstudeeronderzoek is een stochastisch optimalisatie-model voor de Hollandse kust ontwikkeld. In het model zijn de hydraulisch een morfologische processen van het natuurlijke kustsysteem gekoppeld aan de maatschappelijke activiteiten (economischefuncties) en de ecologische functies in de kustzone. Met dit model worden de jaarlijkse kosten voor kustonderhoud en de schade aan maatschappelijke activiteiten voor twee beheersopties geoptimaliseerd.De eerste beheersoptie betreft de huidige basiskustlijn benadering waarbij de bewegingsruimte voor de kust is beperkt tot de basiskustlijn die niet mag worden overschreden.Voor de tweede beheersoptie is een variant op deze kustlijnbenadering ontwikkeld. Bij deze beheersvorm wordt het wettelijk vastgestelde handhavingsprincipe van de basiskustlijn losgelaten en wordt genuanceerder omgegaan met de basiskustlijn.Er wordt een zone aangewezen waarbinnen de kustlijn mag bewegen. Deze zone kan zowel landwaarts als zeewaarts worden gezocht. Uit de optimalisatie volgt een 'optimale' suppletiefrequentie die de breedte van bewegingszone voor de kustlijn bepaalt. Deze bewegingszone geeft aan welke ruimte er in de kustzone langs de Hollandsekust moet worden gereserveerd. Voor zowel bebouwde kustgebieden als kustgebieden waar het accent ligt op natuur en landschap volgt uit optimalisaties dat het aantrekkelijk is om af te wijken van de traditionele kustlijnbenadering. De bewegingsruimte voor kustgebieden waaraan een hoge economische waarde is gegeven moet via een zeewaartse buffer worden gecreëerd. Voor kustgebieden met een lage economische waarde is het aantrekkelijk landwaartse terugschrijding van de kust toe te staan. De economische schade die optreedt is in deze gebieden laag ten opzichte van de hoge onderhoudskosten die nodig zijn om de kust te handhaven. Naast een economische afweging zal in de praktijk de maatschappelijke acceptatie een belangrijke rol spelen en moet onderzocht worden of de veranderingen aan de natuur acceptabel zijn.