Her en der worden in Nederland in beken en kleine rivieren vispasseerbare kunstwerken aangelegd om vismigratie mogelijk te maken en de ecologie van het systeem te verbeteren. Een veel voorkomende vispassage is de zogenaamde vispasseerbare stortsteen-bekkenpassage, ook wel cascade vistrap genoemd. Cascade vistrappen kunnen een opstuwende werking hebben. Met name bij hoge afvoeren is het van groot belang te weten wat de gevolgen zijn, om eventuele wateroverlast te voorkomen. Waterschappen voeren in de regel modelberekeningen uit om het hydraulisch functioneren van het kunstwerk vooraf in te kunnen schatten. Maar de uitkomsten hiervan lijken soms niet realistisch. Waterschap Rijn en IJssel heeft daarom in samenwerking met Waterschap De Dommel het initiatief genomen om de stortsteen-bekkenpassage (cascade) in een schaalmodel nader te onderzoeken. Het voorliggende rapport doet verslag van een fysisch schaalexperiment om de invloed van een cascade vistrap op de waterstand te kwantificeren. De laboratoriumresultaten zijn mathematisch beschreven en geparametriseerd, zodat het ontwerp op een juiste manier kan worden gemodelleerd. Vanwege het belang van het onderzoek voor de waterschappen worden de resultaten van de studie als STOWA rapport uitgebracht