Dit rapport beschrijft verschillende rekenmethodes voor het bepalen van de rotondecapaciteit van enkel- en meerstrooksrotondes die tot op heden zelden werden toegepast in Nederland. Deze studie is gericht op het toepasbaar maken van deze formules voor de Nederlandse verkeerssituatie, en resulteert dan ook in een complete set, gekalibreerde en gevalideerde, parameters die gelden voor deze situatie. Het eerste deel van deze studie bestaat uit een inventarisatie van de beschikbare analytische modellen die geschikt zijn voor het bepalen van de capaciteit van een rotonde. Dit resulteerde in een selectie van twee verkeersstroom- en twee hiaatacceptatiemodellen. De parameters voor deze modellen zijn op twee manieren gekalibreerd voor de Nederlandse situatie, aan de hand van meetgegevens uit de praktijk. De eerste manier is een afzonderlijke schatting waarbij de verschillende parameters individueel, met behulp van wiskundige methodes, zijn bepaald aan de hand van de data. De tweede methode is een gezamenlijke schatting waarin de parameters worden geschat aan de hand van gemeten intensiteiten en capaciteiten. Hierbij is gebruik gemaakt van een kleinste kwadraten methode. Het tweede deel bestaat uit het maken van een simulatiemodel. Hierbij is gebruik gemaakt van het computerprogramma VISSIM. Dit model is gebruikt om de soms tekortschietende hoeveelheid meetgegevens aan te vullen. Aan de hand van deze extra gegevens konden invloeden als: Breedte van de middengeleider, snelheid op de rotonde en de richtingsverdeling van het verkeer, nader worden onderzocht. In het laatste deel van deze studie is de kennis, die is opgedaan in de eerste twee delen, gebruikt om een geometrisch ontwerp te maken voor een bestaande verkeerssituatie. Uit deze studie is gebleken dat er extra metingen, of nauwkeurigere simulaties, nodig zijn om de validatie compleet te maken.