Vooruitlopend op een uitgebreid onderzoek naar de relatie tussen vegetatiekwaliteit en erosiebestendigheid van kleitaluds op zeedijken, is een verkennende studie verricht naar botanische samenstelling, standplaatsfactoren en beheer van zeedijkgraslandenin Nederland. Ter bescherming van de onderliggende kleilaag zijn het binnen- en gedeeltelijk ook het buitentalud bekleed met een over het algemeen intensief beheerde (schapenbeweiding, maaien, bemesting) en daardoor soortenarme grasmat (beemdgras-raaigraaweide), waarin open plekken ten gevolge van overbeweiding of mechanische aantasting vaak voorkomen. Bij een minder intensief beheer komen verspreid relatief soortenrijke kamgrasweiden en glanshaverhooilanden voor. Wat betreft textuur en kalkgehalte zijn de bodems van zeedijken geschikt voor de ontwikkeling van dergelijke vegetaties. Er zijn aanwijzingen dat - in overeenstemming mat de resultaten voor rivierdijken - de relatief Boortenrijke varianten door een betere doorworteling en een dichtere zode de erosiebestendigheid van kleitaluds op zeedijken bevorderen.