Een serie kleine abstracte vormen staat op een werktafel in het midden van de studio. Een groep studenten staat om de tafel en één voor één plaatsen zij hun werk in een grote maquette waar een stuk stad in te herkennen is. Er wordt aandachtig gekeken terwijl er steeds een nieuwe vorm onderdeel van dat stuk stad wordt. Ieder volume wordt vervolgens nauwkeurig verschoven, gedraaid, omgekeerd, soms bijgesneden en uiteindelijk vervangen door een volgend volume. Een studente gaat op haar hurken zitten en kantelt de figuur die zij zojuist in het stadsmodel heeft neergezet. Ze kijkt naar het resultaat en benoemt hoe datzelfde volume nu verticaal georiënteerd is en refereert naar de toren van het oude raadshuis. Op een stuk schetsrol, tekent zij in een vlugge lijn een skyline van de stad waarin het volume en het raadhuis naar elkaar lijken te kijken. Weer iemand anders, constateert dat er een plein ontstaat door de toevoeging van dat nieuwe volume en hij schetst een gevel waarop de abstracte vorm een open plint krijgt met daarboven een dichte gevel met één groot raam dat uitzicht biedt over het plein en de stad. Al observerend, schetsend en snijdend komt het abstracte volume tot leven in de verbeelding van de ontwerpers; het volume wordt in de verbeelding van de studenten, steeds directer herkenbaar als gebouw. Een gebouw dat in de toekomst, een betekenis zal hebben voor de stad, voor de passanten op het plein, de bezoekers van dat volume en de winkeliers rondom dat plein.@en

Additive Manufacturing (commonly known as 3D printing) technology has become a global phenomenon. In the domain of heritage, 3D printing is seen as a time and cost efficient method for restoring vulnerable architectural structures. The technology can also provide an opportunity to reproduce missing or destroyed cultural heritage, in the cases of conflicts or environmental threats. This project takes the Hippolytuskerk in the Dutch village of Middelstum, as a case study to explore the limits of the existing technology, and the challenges of 3D printing of cultural heritage. Architectural historians, modelling experts, and industrial scientists from the universities of Delft and Eindhoven have engaged with diverse aspects of 3D printing, to reproduce a selected part of the 15th century church. This experimental project has tested available technologies to reproduce a mural on a section of one of the church’s vault with maximum possible fidelity to material, colors and local microstructures. The project shows challenges and opportunities of today’s technology for 3D printing in heritage, varying from the incapability of the scanning technology to capture the existing cracks in the required resolution, to the high costs of speciality printing, and the limited possibilities for combining both printing techniques for such a complex structure.

@en

Contracted by Museum Rotterdam. Museum opened at 5-2-2016@en

Voor de openingstentoonstelling van Museum Rotterdam, is de maquette van de “Stad der Toekomst” gereconstrueerd en gebouwd. Op basis van archieftekeningen en gebouwde delen van de maquette is de ontbrekende onderlegger hertekend voor de productie van het model in de nieuwe museum context.

Het werk getiteld 'Stad van de toekomst', 'De woonwijk van morgen', 'De stad van morgen... die nu gebouwd zou kunnen worden', laat een niet-uitgevoerd plan voor de wijk Rotterdam Alexander zien. Dit plan was ontworpen door leden van Opbouw: J.B. Bakema, E.F. Groosman, C.I.A. Stam Beese, J.M. Stokla, W. Wissing. De oorspronkelijke maquette is in 1955 geëxposeerd op de E55 manifestatie op de afdeling 'Bouwen en Wonen'. De maquette op schaal 1:200 was oorspronkelijk 15x15 meter en bestaat uit een groot aantal losse eengezinswoningen, flatblokken en openbare gebouwen, op oorspronkelijk 35 grondplaten. De bouw is oorspronkelijk gedaan door medewerkers van het Bouwcentrum, onder meer door maquettebouwer Karel Hofman.

Het oorspronkelijke plan is gevolgd, met het verschil dat de ruimte van Museum Rotterdam een uitsnede toelaat van 9x9 meter in plaats van de oorspronkelijke maat. De gebouwen zijn allemaal hergebruikt, de grondplaten en omgevingselementen zijn opnieuw geproduceerd waarbij kleuren zijn geherinterpreteerd.@en