Deze thesis onderzoekt waarom de Hoeksche Waard eruitziet zoals ze eruitziet. Aan de hand van een kaartenstudie is de ruimtelijke ontwikkeling van het eiland door de eeuwen heen in beeld gebracht. Acht kaarten, elk representatief voor een andere periode tussen de 14e en 21e eeuw, vormen de kern van het onderzoek. Daarbij is gebruikgemaakt van historisch kaartmateriaal, literatuur en digitale bewerking. De kaarten worden ondersteund door toelichtingen waarin de historische context en ruimtelijke veranderingen worden verklaard. De studie laat zien hoe de Hoeksche Waard is gevormd door overstromingen, zoals de Sint-Elisabethsvloed van 1421, grootschalige inpolderingen in de 15e en 16e eeuw, en infrastructurele ontwikkelingen zoals de aanleg van bruggen, tunnels en snelwegen in de 20e eeuw. Ondanks de toenemende bereikbaarheid en suburbanisatie is het agrarische karakter grotendeels behouden gebleven. Zo wordt duidelijk dat de huidige vorm en identiteit van de Hoeksche Waard het resultaat zijn van een eeuwenlange wisselwerking tussen water, menselijk ingrijpen en bestuurlijke keuzes.