In deze studie wordt de ontwikkelingen in de sedimenthuishouding als uitgangspunt beschouwd voor duurzame inrichting van de ZW Delta. Centraal staan de kansen van een sedimentstrategie: het gericht beïnvloeden van de sedimenthuishouding, met het oog op het bereiken van een of meer (beleids)doelen. Kijkend naar de ontwikkelingen in de sedimenthuishouding als gevolg van de huidige klimaat- en zeespiegelcondities en de huidige strategie, maar ook van de voorgestelde optimalisatie door DP | ZW delta (2012) , is de grootste gemene deler dat er sprake is van een groeiende sedimentvraag. Het is gebleken dat de sedimentbehoefte per deelgebied varieert tussen de 0.2 en 2.6 Mm3 per jaar om enkel te kunnen meegroeien met de huidige zeespiegelstijging van 2 mm/jaar. De groeiende onbalans met het sedimentaanbod, leidt tot interne herverdeling van het aanwezige sediment. Deze herverdeling (lokale erosie en sedimentatie) leidt tot veranderingen in functiewaarden (sterkte van waterkeringen, habitatkarakteristieken, geschiktheid voor aquacultuur en visserij, vaargeuldieptes en aantrekkelijkheid voor recreatie) en tot de noodzaak van beheermaatregelen. Een sedimentstrategie biedt kansen wanneer deze zich richt op het herstellen van de balans tussen vraag en aanbod van sediment (beheer van de voorraad; de kwantiteit) en op de verdeling (de kwaliteit van het sediment). Beleidsmatig worden de kansen bepaald door de keuzes voor de na te streven doelen. Een beleidsmatige keuze voor het behoud van de sedimentvoorraad in een deelsysteem (inclusief de definitie van het bijbehorende streefbeeld) is bepalend voor het sedimentvolume dat beschikbaar is voor het herstel van de balans tussen vraag en aanbod. Keuzes voor de prioriteit van te handhaven of te versterken functies, bepalen vervolgens de verdeling van het sediment en daarmee de kansen voor verschillende functies. Technisch gezien worden mogelijkheden van een sedimentstrategie gevormd door (een combinatie van) het winnen en storten (suppleren) van sediment, en het toepassen van erosieremmende en/of sedimentatie bevorderende middelen. Door daarbij gebruik te maken van natuurlijke opbouwkrachten (hydrodynamische transportcapaciteit en biobouwers) door te bouwen met de natuur , kan een optimaal ecologisch resultaat worden bereikt. Een verdere optimalisatie van de effectiviteit (in functioneel-, ecologisch- en kostentechnische zin) is mogelijk door een juiste afstemming en combinatie van zandwinning en suppleties (locaties, timing en uitvoeringswijze) en de inzet van biobouwers. Wat de optimale combinatie is wordt sterk bepaald door lokale omstandigheden en vergt nader onderzoek. Bijzonder aandachtspunt daarbij vormt de afweging tussen de lange- en korte termijn effecten. Bijvoorbeeld, plaatsuppleties kunnen ecologisch positief zijn vanwege habitatbehoud op lange termijn, maar op korte termijn negatief vanwege sterfte van bodemleven, vertroebeling en gevolgen voor de primaire productie en aquacultuur. Vanuit ecologisch oogpunt zijn binnen een sedimentstrategie met name de kansen interessant die worden geboden door de inzet van biobouwers. Deze kunnen bijdragen aan het beperken van erosie en/of bevorderen van sedimentatie en stabiliseren van de bodem. Voorbeelden hiervan zijn schorontwikkeling, aanplant van specifieke soorten zoals Engels slijkgras, gebruik van kunstmatige oesterriffen als plaatrand bescherming en het combineren van aquacultuurtoepassingen en kustverdediging. Voor wat betreft toepassing, (kosten)efficiëntie en betekenis van deze concepten voor kustverdediging is beperkte kennis en ervaring opgedaan. Het is dan ook van belang om meer ervaring op te doen met deze concepten om hun volle potentie voor toepassing op de lange termijn te kunnen verkennen. Geredeneerd vanuit de functies recreatie en scheepvaart tenslotte, levert een sedimentstrategie de volgende kansen en aandachtspunten. Een sedimentstrategie waarbij wordt ingezet op de natuurlijke dynamiek van het systeem, gebruikmakend van biobouwers en al dan niet in combinatie met gebiedseigen sediment, zou een meer dynamisch systeem kunnen opleveren met een toegenomen belevingswaarde. Innovatieve dijkconcepten met begroeide voorlanden kunnen een gewaardeerde grotere variatie opleveren in oeverbegroeiingen. Tegelijkertijd bieden dergelijke brede dijkontwerpen ruimte voor aanleg van fiets- en wandelpaden buitendijks. Wanneer als onderdeel van de sedimentstrategie extra eilanden zouden ontstaan, kunnen deze een positief effect hebben voor recreanten. Voor scheepvaart is vooral interessant dat in een sedimentstrategie bij de zoektocht naar de locatie van sedimentbronnen voor suppletie, de vraag aan de orde komt waar door zandwinning kansen kunnen ontstaan voor bepaalde functies (zoals scheepvaart). De kansen van koppeling van doelen (vaargeul- en havenonderhoud met verschillende suppletiedoelen), verdienen nader aandacht. In combinatie met herstel van estuariene dynamiek, kan verbetering van het fijnmazige vaarnetwerk, soms kansen opleveren. De belangrijkste aandachtspunten voor de scheepvaart waar verandering op kan treden ten gevolge van sedimentstrategieën zijn: veranderingen in baggerbezwaar van havens en vaarwegen, wachttijden, doorvaarthoogte, herstellen verbindingen tussen watersystemen, en het scheiden van beroeps- en recreatievaart.