Van een plastic banaan leer je niets over houdbaarheid

Posterpresentatie tijdens het symposium 'De (on)mogelijkheden van grensobjecten (boundary objects) voor samenwerken en leren in uiteenlopende (onderwijs)contexten'

Poster (2021)

Authors

J. van Keulen Hogeschool Windesheim
Mariska Venema Hogeschool Windesheim
Martina Heinemann Hogeschool Windesheim
Affiliation
External organisation
STEM education; kinderopvang; affordance
More Info
expand_more

Published Date

2021

Language

Dutch

Reuse Rights

Other than for strictly personal use, it is not permitted to download, forward or distribute the text or part of it, without the consent of the author(s) and/or copyright holder(s), unless the work is under an open content license such as Creative Commons.

Affiliation

External organisation

Abstract

Objecten trekken de aandacht, roept behoefte tot exploratie op, verkennen van de ruimte zonder ‘boundaries’ (Goldschmeid, 1989; Gascoyne, 2012).
Dit kan worden ingebed in een spelverhaal met een handelingschronologie  zo ontwikkelen kinderen zelfsturing (Bodrova & Leong, 2007).
De materiaal-gefundeerde acties roepen taal op: Hoe heet het? Hoe gebruik je het? Op welk moment gebruik je het? Wat heb je ervoor nodig? Vraagt om structuur en spelplanning: ‘Wat hebben we nodig om dit spel te spelen?’ (Pellegrini, 2019).
Echte voorwerpen leiden tot rijkere ervaringen, preciezer taalgebruik, beter begrip: het boundary object trekt kinderen een nieuwe wereld in waarmee zij zich kunnen identificeren (Van Keulen & Venema, 2021).