De capaciteit van het spoorwegnet is een belangrijk gegeven bij het uitvoeren van diensten. Deze capaciteit is vooral een knelpunt bij stations en om deze te bepalen zijn modellen vereist. Hiervoor is een gedetailleerde analyse van de betrokken trein-processen nodig. Bij de spoorwegen worden de treindetectiegegevens geaggregeerd op minutenniveau. Op deze wijze zijn de werkelijke procestijden slecht te schatten. De TU-Delft, sectie Verkeerskunde heeft een methode ontwikkeld om met behulp van computersimulatie mogelijke conflicterende treinbewegingen in de dienstregeling op te sporen en na te gaan of deze conflicten zich ook in werkelijkheid hebben voor-gedaan. Bij deze analyses is op secondenniveau gewerkt en kan een zeer gedetailleerd inzicht worden verkregen in bijvoorbeeld vertragingen van treinen, hun snelheids-profiel, en de blokbezettingstijden van infra-elementen. In deze bijdrage wordt de genoemde methode beschreven. Allereerst wordt de dienstregeling geanalyseerd en mogelijke overige conflicten door vertragingen weergegeven. Hierbij worden enkele voorbeelden gegeven, waarvan een is uitgewerkt. Uit analyse van de treinenloop op station Den Haag HS blijkt dat de dienstregeling in een aantal gevallen te weinig ruimte biedt om zonder vertragingen uitvoerbaar te zijn. Uit een voorbeeld blijkt dat een aanwezige primaire vertraging van een trein bijna rechtstreeks wordt doorgegeven aan twee opvolgende treinen. In het beschouwde voorbeeld van een kruisingsconflict tussen een Intercity en een stoptrein ontstaat in 55 % van de gevallen hinder voor deze stoptrein. De gemiddelde aanrijtijd naar het perron neemt dan toe met 20 % en de gemiddelde snelheid daalt met 12 %. De bezettijd van het aanrijtraject tot de kruising weer is vrijgemaakt neemt toe met bijna 30 %.