Global metropolises, including first-tier Chinese cities, are confronting unprecedented challenges of talent exodus amid escalating housing costs, competitive job markets and deteriorating urban living conditions. Traditional migration theories fall short in explaining young talents' mobility decisions, as their high human capital drives them to prioritize multidimensional considerations beyond mere economic returns. This study develops a comprehensive theoretical framework integrating multiple aspects of prospect theory—reference dependence, loss aversion, endowment effects and risk attitudes—to investigate young talents' settlement intentions through logistic regression analysis of survey data from 1065 professionals across Beijing, Shanghai, Shenzhen and Guangzhou. The research reveals that migration decisions are fundamentally shaped by asymmetric psychological evaluations: young talents demonstrate heightened sensitivity to potential losses in job prospects and housing affordability. Institutional and psychological endowments significantly enhance settlement intentions: homeownership, local hukou status and public sector employment increase staying probability, along with longer duration of residence and stronger place attachment. Notably, our findings reveal nuanced suppression effects of migration-specific risk attitude on one's general risk attitude: while first-tier cities attract individuals with higher general risk tolerance who are willing to embrace urban challenges, these individuals also tend to have higher migration-specific risk tolerance, which in turn reduces their long-term settlement intention. These insights not only advance behavioural economic understanding of talent mobility in urban areas, but also provide practical guidance for metropolitan governance. Our findings suggest that effective urban talent retention requires cities to strengthen institutional ties and guarantee stable career development rather than relying primarily on economic incentives. This approach ensures cities maintain the human capital essential for innovation and competitiveness in an era of increasing inter-urban competition.

Young talents are vital drivers of urban social and economic development. However, unaffordable homeownership in China’s first-tier cities increasingly marginalizes this vital demographic. Understanding young talents’ home-buying intentions and their determinants is therefore imperative for policies aimed at attracting and retaining them. While several studies have examined housing purchase determinants, few have considered behavioural psychological factors. This paper employs the Theory of Planned Behaviour (TPB) to investigate specific beliefs and background factors influencing young talents’ home-buying intentions. Analysing 1065 questionnaires from young talents across four Chinese first-tier cities using structural equation modelling (SEM), we found that multiple beliefs and background factors significantly impact buying intentions. Behavioural beliefs prove pivotal: young talents perceive homeownership as investment opportunity, source of belonging, and means to secure children’s education. Normative beliefs are influential, with individuals valuing opinions from current homeowners, family members, and partners. Control beliefs—encompassing financial constraints regarding down payments and mortgages, family support access, and settlement decisions—also significantly influence home-buying intentions. Additionally, background factors including gender, occupation, and current tenure shape various beliefs and attitudes, subsequently affecting purchase intentions. This study advances tenure choice literature by employing TPB to examine specific beliefs and socio-demographic influences. In the context of China’s sluggish real estate market, these findings offer policymakers practical guidance for stimulating housing demand by targeting the specific psychological drivers of young talents, complementing conventional economic instruments.

Sommige groepen komen er niet of moeilijk tussen op de woningmarkt. Zo kunnen jongeren steeds minder vaak een huis kopen. Niet alleen door stijgende prijzen, maar ook omdat ze soms zoveel huur betalen dat sparen voor een koopwoning niet meer lukt. Deze zogeheten generation rent is te rijk voor sociale huur en heeft te weinig inkomen voor een koophuis en is daarmee aangewezen tot de dure vrije huursector. De TU Delft heeft op basis van data uit het WoONonderzoek 2024 onderzocht of er ook in Nederland sprake is van zo’n generatie, wat de oorzaken daarvan zijn en welke mogelijkheden er zijn om de private huursector aantrekkelijker te maken voor deze groep.

De 81ste peiling van de Eigen Huis Marktindicator (tweede kwartaal 2024) betekent dat er inmiddels 243 maandelijkse metingen zijn uitgevoerd onder een steeds representatieve groep van bijna 700 personen. Deze meest recente peiling laat zien dat de score op de Marktindicator, na ruim twee jaar van (lichte) daling, blijft oplopen. Het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten stijgt in het tweede kwartaal van 2024 namelijk voor de vierde opeenvolgende keer ten opzichte van het voorafgaande kwartaal. De score op de Marktindicator neemt in het tweede kwartaal van 2024 met een score ’90,5’ toe ten opzichte van de score ’88,9’ in het vorige kwartaal (zie ook figuur 1). Vooral de door de woonconsumenten ingeschatte meer gunstige koopprijsontwikkeling (lees stijgende prijzen) en de door hen ervaren en verwachte stabilisatie of daling van de rente lagen aan deze recente stijging ten grondslag. Dit heeft een duidelijk positief effect gehad op het sentiment van de woonconsument. […]

De 82ste peiling van de Eigen Huis Marktindicator (derde kwartaal 2024) betekent dat er inmiddels 246 maandelijkse metingen zijn uitgevoerd onder een steeds representatieve groep van bijna 700 personen. Deze meest recente peiling laat zien dat de score op de Marktindicator, na ruim twee jaar van (lichte) daling, blijft oplopen. Het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten stijgt in het tweede kwartaal van 2024 namelijk voor de vijfde opeenvolgende keer ten opzichte van het voorafgaande kwartaal. De score op de Marktindicator neemt in het derde kwartaal van 2024 met een score ’94,4’ fors toe ten opzichte van de score ’90,5’ in het vorige kwartaal (zie ook figuur 1). Vooral de door de woonconsumenten ingeschatte gunstige koopprijsontwikkeling (lees stijgende prijzen) en de door hen ervaren en verwachte stabilisatie of daling van de rente lagen aan deze recente stijging ten grondslag. Dit heeft een duidelijk positief effect gehad op het sentiment van de woonconsument. […]

Eind 2024 staat Zuidwest-Nederland op het punt een belangrijke ontwikkeling te verwelkomen met de opening van de langverwachte Blankenburgverbinding. Deze nieuwe snelwegtunnel zal de A20 bij Vlaardingen verbinden met de A15 bij Rozenburg (zie figuur 1). Dit artikel onderzoekt vooraf (exante) de impact van de Blankenburgverbinding op de woningmarkt in de regio en beantwoordt daarmee de vraag: wat zal het effect zijn van deze nieuwe infrastructuur op de regionale woningmarkt? Als gevolg van de aanleg van de Blankenburgverbinding zal naar verwachting de verkoopprijs van woningen gelegen ten zuidwesten van de verbinding (relatief) stijgen, als gevolg van de in dit gebied (sterker) toenemende druk op de woningmarkt. Het effect van de Blankenburgverbinding strekt zich dus verder uit dan enkel het verbeteren van de bereikbaarheid; de verbinding zal ook gevolgen hebben voor de regionale woningmarkt.

Gedurende 2023 is het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten, gemeten met de Eigen Huis Marktindicator, steeds verder toegenomen. Daarmee is het tanende consumentenvertrouwen uit 2021 en 2022 duidelijk omgebogen. De huishoudens blijken minder sceptisch te zijn geworden over de ontwikkelingen op de koopwoningmarkt. Het aantal consumenten met een negatieve mening is daardoor weer bijna in evenwicht gekomen met het aantal positief gestemde huishoudens.

De woningbouwproductie van koopwoningen én huurwoningen blijft een grote zorg, want deze productie staat al drie jaar fors onder druk en de vooruitzichten zijn nog steeds niet rooskleurig. Toch lijkt het dieptepunt bereikt op de nieuwbouwmarkt. Het aantal verstrekte bouwvergunningen voor huurwoningen en zeker voor koopwoningen is volgens het CBS in het vierde kwartaal van 2023 toch weer enigszins opgelopen. Daarnaast blijkt het aantal door garantie-instituten afgegeven afbouwgaranties voor koopwoningen, gepubliceerd door WoningbouwersNL, ook in het eerste kwartaal van 2024 verder door te stijgen. En dat is hard nodig ook. [...]

De 79ste peiling van de Eigen Huis Marktindicator (vierde kwartaal 2023) laat zien dat de score op de Marktindicator na ruim twee jaar van (lichte) daling een tegengestelde beweging laat zien. Het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten stijgt in het vierde kwartaal van 2023 namelijk voor de tweede opeenvolgende keer ten opzichte van het voorafgaande kwartaal. De score op de Marktindicator neemt in het vierde kwartaal van 2023 met een score ’81,1’ duidelijk toe ten opzichte van de score ’77,2’ in het vorige kwartaal (zie ook figuur 1). Daarmee is een einde gekomen aan de forse dalingen die vanaf de tweede helft van 2021 tot medio 2023 was waar te nemen. Vooral de door de woonconsumenten ingeschatte minder gunstige koopprijsontwikkeling (lees stabiliserende of dalende prijzen) en de door hen ervaren en verwachte rentestijging lagen aan die daling ten grondslag. Omdat deze beide factoren gedurende 2023 zich juist weer wat gunstiger hebben ontwikkeld, heeft dit een duidelijk effect gehad op het sentiment van de woonconsument.

De 80ste peiling van de Eigen Huis Marktindicator (eerste kwartaal 2024) betekent dat we inmiddels over een periode van maar liefst 20 jaar inzicht hebben in het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de Nederlandse woonconsumenten. Een, ook internationaal, uniek inzicht in hoe consumenten de omstandigheden op de koopwoningmarkt ervaren, waarvoor we Vereniging Eigen Huis bedanken als initiatiefnemer en opdrachtgever voor dit langlopend onderzoeksproject. Maar liefst 240 maandelijkse metingen zijn er al uitgevoerd onder een steeds representatieve groep van bijna 700 personen uit hun onderzoekspanel. Er wordt dan ook veelvuldig gerefereerd aan de Eigen Huis Marktindicator in beschouwingen over en onderzoek naar de ontwikkelingen op de woningmarkt!

Deze meest recente peiling laat zien dat de score op de Marktindicator, na ruim twee jaar van (lichte) daling, blijft oplopen. Het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten stijgt in het eerste kwartaal van 2024 namelijk voor de derde opeenvolgende keer ten opzichte van het voorafgaande kwartaal. De score op de Marktindicator neemt in het eerste kwartaal van 2024 met een score ’88,9’ fors toe ten opzichte van de score ’81,1’ in het vorige kwartaal (zie ook figuur 1). Vooral de door de woonconsumenten ingeschatte meer gunstige koopprijsontwikkeling (lees stijgende prijzen) en de door hen ervaren en verwachte stabilisatie of daling van de rente lagen aan deze recente stijging ten grondslag. Dit heeft een duidelijk positief effect gehad op het sentiment van de woonconsument.

In het derde kwartaal van 2024 neemt het aantal nieuw te koop gezette woningen in de bestaande woningvoorraad weer iets toe, waardoor het totaal aan te koop staande woningen uitkomt op tot circa 65.800 woningen. Het totaal te koop staand aanbod van nieuwbouw koopwoningen groeide vier kwartalen op rij en stabiliseert nu weer enigszins rond de 15.000 woningen; op kwartaalbasis nog steeds historisch laag natuurlijk. Het totale aanbod van bestaande én nieuwbouw koopwoningen laat nu vijf kwartalen op rij een zekere stabilisatie zien, terwijl de (latente) vraag naar koopwoningen juist weer aantrekt. Dat vertaalt zich in een steeds krappere markt van bestaande koopwoningen en van nieuwbouwwoningen en dus zeer lage scores op de krapte-indicatoren (respectievelijk 2,1 en 2,7). […]

Op 7 december 2024 wordt de Blankenburgverbinding geopend, welke de A20 bij Vlaardingen zal verbinden met de A15 bij Rozenburg. Deze nieuwe verbinding zal de bereikbaarheid in de regio verbeteren en mogelijk ook invloed hebben op de bevolkingsontwikkeling, werkgelegenheid en de woningmarkt. In opdracht van vijf gemeenten en woningcorporaties zijn verschillende onderzoekmodulen uitgevoerd om de effecten van de Blankenburgverbinding op de regionale woningmarkt te analyseren. [...]

Het tweede kwartaal van 2024 laat een forse stijging van verkoopprijzen van woningen zien. De mediane verkoopprijs (gepresenteerd door de NVM) neemt met 7,2% toe ten opzichte van vorige kwartaal en met 13,6% in vergelijking met hetzelfde kwartaal van 2023. Gedeeltelijk is dit een zekere compensatie voor de zeer bescheiden koopprijsstijging in het eerste kwartaal van 2024. Daarnaast is het ook het gevolg van de grote krapte op de markt van bestaande woningen, op de markt voor nieuwbouw woningen, op de arbeidsmarkt in het algemeen en specifiek in de bouwnijverheid. Een gebrek aan aanbod van woningen, een licht gedaalde hypotheekrente en een grote koopkrachtige vraag naar woningen zijn de aanjagers voor de huidige koopprijsstijging. […]

In 2024 wordt naar verwachting de Blankenburgverbinding geopend, waardoor de A20 bij Vlaardingen en de A15 bij Rozenburg met elkaar worden verbonden. Deze nieuwe verbinding zal niet alleen leiden tot een verbetering van de bereikbaarheid in het omliggende gebied, maar zal ook mogelijk gevolgen hebben voor de bevolkingsontwikkeling, werkgelegenheid en woningmarkt. Om de effecten van de aanleg van de Blankenburgverbinding op de omliggende regionale woningmarkt vooraf (ex ante) te bepalen, zullen er in opdracht van vijf gemeenten en vijf woningcorporaties enkele samenhangende onderzoekmodulen moeten worden uitgevoerd. [...]

De 78ste peiling van de Eigen Huis Marktindicator (derde kwartaal 2023) laat zien dat de score op de Marktindicator na ruim twee jaar van (lichte) daling een tegengestelde beweging laat zien. Het vertrouwen in de koopwoningmarkt onder de woonconsumenten stijgt in dit derde kwartaal van 2023 namelijk ten opzichte van het voorafgaande kwartaal. De score op de Marktindicator neemt in het derde kwartaal van 2023 met een score ’77,2’ duidelijk toe ten opzichte van de score ’71,6’ in het vorige kwartaal (zie ook figuur 1). Daarmee lijkt een einde te zijn gekomen aan de forse dalingen die vanaf de tweede helft van 2021 tot medio 2023 was waar te nemen. Vooral de door de woonconsumenten ingeschatte minder gunstige koopprijsontwikkeling (lees stabiliserende of dalende prijzen) en de door hen ervaren en verwachte rentestijging lagen aan die daling ten grondslag. Omdat deze beide factoren in de eerste drie kwartalen van 2023 zich juist weer wat gunstiger hebben ontwikkeld, heeft dit een duidelijk effect gehad op het sentiment van de woonconsument.

In de eerste helft van 2023 is de maximale leencapaciteit van huishoudens gemiddeld genomen sterk opgelopen, als gevolg van min of meer stabiele hypotheekrentes en een forse toename van de huishoudeninkomens. Met name voor de hogere inkomensgroepen kan de maximale hypotheeksom medio 2023 gemiddeld wel 40.000 tot 50.000 euro hoger uitkomen, dan eind 2022. Deze toename van de gemiddelde leencapaciteit is mede de aanjager geweest voor de ombuiging van de koopprijsontwikkeling in het tweede en derde kwartaal van 2023.

In the context of skyrocketing house prices and fierce competition for talents between cities, this study explores the housing pathways of young talents and their future migration plans in Shenzhen, China. Using the housing pathways approach and Bourdieu’s theory of practice with three concepts, this study uncovers how structural factors and the often-overlooked agency factors together influence the formation of different housing pathways. Drawing on 18 semi-structured interviews with young talents, four different housing pathways were identified: staying at parents’ home, private renting to owning, talented renting, and progressive private renting. We found that the interaction of habitus and different forms of capital shapes different housing pathways. In addition, young talents following different housing pathways have various future migration plans. This paper sheds new light on the use of the housing pathways approach and Bourdieu’s theory of practice in providing a nuanced understanding of housing and migration behaviour.